26.7.15

Kos: Dag 4

Kalimera!

Voor vandaag was het plan eigenlijk heel eenvoudig. We ontbijten bij het zwembad, luieren flink, gaan nog even naar het strand, regelen een huurauto voor morgen en eten 's avonds iets in Kos-stad.

Het liep iets anders...

We begonnen goed. Nadat we lekker hadden uitgeslapen, zijn we naar het zwembad gegaan. Anna heeft voor ons een lekker ontbijt klaar gemaakt en vervolgens heeft zij voor ons met de autoverhuurder gebeld. De auto zal vanavond voor ons klaar staan, en ze halen ons hier op om 19:00 uur.

Ehhh, als we dan toch die auto al hebben... Zullen we dan vanavond naar Zia rijden voor de zonsondergang? Goed plan, maar nu eerst luieren aan het zwembad!

Zo gezegd, zo gedaan. We hebben ons prima geamuseerd met weinig tot niets doen. Heerlijk! Zo lekker, dat we helemaal niet meer naar het strand zijn gegaan en lekker bij Anna hebben geluncht. Om 19:30 uur kwam onze Kia Picanto voorrijden en zodoende hoefden we niet mee naar kantoor. Das wel zo handig!
We zijn in de auto gesprongen en zijn eerst maar eens op zoek gegaan naar een pinautomaat met inhoud. We hadden uit voorzorg wel al extra cash uit Nederland meegenomen, maar we wilden eigenlijk graag nog wat bij hebben omdat de signalen over de Griekenland/Euro crisis nu toch wel serieus begonnen te worden. En inderdaad bleek de eerste machine die we probeerden leeg te zijn (Bleek helemaal niets met de crisis te maken te hebben! Die automaat was elke zondag-avond leeg!). Gelukkig was het bij de tweede machine we raak.
Via een slingerweg zijn we naar Zia gereden. Dankzij een aardige Engelse dame vonden we óók nog een parkeerplek en konden we genieten van de prachtige zonsondergang. Het 'gouden' uurtje leverde inderdaad prachtige plaatjes op!







Ondertussen was het natuurlijk wel al flink laat en we hadden nog steeds niets gegeten... In ons Kos-boekje stond geschreven dat je in taverne Olympia heerlijk kon eten bij vader en zoon. Iets wat we eigenlijk nooit doen, hebben we nu dus wel gedaan... We zijn letterlijk alle tavernes voorbij gelopen en zijn bij de allerlaatste gaan zitten. Dat bleek een hele goede beslissing! Het eten was er heerlijk en de sfeer super. Gewoon een mooi plekje... 





Vlak voor we gingen, heb ik toch maar eens gevraagd of de bewuste vader en zoon nog steeds de baas waren... Wat denk je, ik vroeg het aan de zoon! Ons werden meerdere malen de hand geschud en we werden uitgebreid bedankt. Zo leuk. Het is ons zowiezo opgevallen hoe gastvrij de Grieken zijn hier. Thuis bij Toela en Vasili zijn we dit wel gewend ja, maar in Griekenland zelf hadden we dat op deze manier geen van beiden al ervaren.

Ja hoor, we hebben allebei wederom ons hart verloren aan de prachtige Griekse eilanden...


19.7.15

Kos: Dag 3

Aangezien we nu al z'n twee weken vakantie hebben, lukt het eindelijk om een beetje uit te slapen. Lekker hoor! Zo tegen half tien zijn we op de fiets gesprongen om aan de haven te ontbijten. We kozen allebei een heerlijke omelet.

Toen zijn we op pad gegaan. In ons boekje van Kos stond een wandeling door de stad die ons op een paar nieuwe plekjes zou brengen... En inderdaad. We zagen eerst een klein kerkje met raadselachtige uitgesleten cirkels op de grond. Iemand enig idee waar die voor dienen? 




En vervolgens kwamen we op een archeologische site terecht. We zagen er prachtige resten van oude gebouwen. Naarmate we er langer rondliepen zagen we steeds meer... Mozaïek, fresco's, marmer.... Zo bijzonder.... Helaas ontbreekt het geld om meer onderhoud te plegen waardoor veel nog verborgen is of opnieuw verborgen raakt.







Tenslotte hebben we nog het amfitheater bezocht. Daar was een schoolklas een toneelstuk aan het repeteren. We denken een klassieke mythe....


Nadat we heerlijk onder de bomen geluncht hebben, zijn we weer terug naar huis gefietst om nog lekker op het Balkon te zitten en een beetje bij te komen. We waren eigenlijk best wel doodop en zijn daarom maar wat dichterbij, bij Mike's taverne gaan eten. Het zag er best aardig uit... Maar viel ons behoorlijk tegen... Zo zie je maar weer dat het oog soms verraderlijk kan zijn!



18.7.15

Dank jullie wel!

Even tussendoor...

Een dikke dankjewel voor de leuke reactie(s) die we krijgen over onze blogs! Het is heelijk om te delen maar nog leuker als het ook goed ontvangen word...

xxx

Christ en Judith


PS: Yvonne, jij mag altijd 'achterop' bij Christ hoor!

12.7.15

Kos: Dag 2

Kalimera!

Voor het ontbijt zijn we weer op de fiets gesprongen en richting 'het Dolfijnen pleintje' gefietst. Daar vonden we een leuk restauranje. Heerlijk ontbeten én mensen gekeken. Hier zagen we ook voor het eerst enkele bootvluchtelingen voorbij lopen.... Er is in de media veel over te doen geweest, maar we merken er weinig tot niets van...

Tijd voor wat sightseeing! We zijn de kleine straatjes van Kos-stad ingedoken. Je weet wel, van die straatjes waar nauwelijks nog zonlicht komt door alle verkoopwaren die er hangen en staan. Echt Grieks en heerlijk toeristisch. 

Toen we weer aan de haven stonden, hebben we onze GPS er maar eens bij gepakt. Er waren twee geocaches de vinden hier, dus aan het werk... De eerste lag aan de burcht en dat leverde een mooie wandeling om de burcht op én een gevonden cache. 
Op weg naar de volgende kwamen we door een erg leuk straatje. Het lag langs een archeologische site en de schaduw werd geleverd door enorme bougainvilles. Ideaal om weer even pauze te nemen toch!

De tweede cache vonden we uiteindelijk met hulp van een aardige serveerster in weer een ander schattig straatje aan de andere kant van het oude deel van Kos-stad. Ondertussen hadden we wel weer trek en dus zijn we maar meteen bij deze aardige dame blijven hangen. Tja, vakantie is vakantie!

Lemonade en Oreo-shake
Later op de middag hebben we nog heerlijk op ons balkon en bij het zwembad gezeten. Lekker en gezellig... Anna (uitbaatster) zorgde weer goed voor ons en er hing weer een heerlijke relaxte rustige sfeer. Het is hier gewoon echt heerlijk kneuterig en goed.



Nadat we ons gedoucht en omgekleed hadden, zijn we weer naar het centrum gefietst om in restaurant Dionysos te eten. Wederom erg lekker! We hadden ons expres niet te veel verheugd op het Griekse eten omdat we weten dat dat tegen kan vallen. Het lijkt namelijk vaak helemaal niet op het eten van de locale Griek..., maar tot nu toe valt het zeker niet tegen!



Ondertussen is het al na tienen en vallen hier de luiken zo langzaamaan dicht. Tijd om te gaan slapen dus. Op naar de volgende mooie dag...

5.7.15

Kos: Dag 0 & 1

24 & 25 juni 2015



Wat een rare dag eigenlijk! Je gaat op vakantie en ook toch eigenlijk nog niet...
De hele dag hebben we ons bezig gehouden met ditjes en datjes... Christ heeft nog aan de elektra van onze nieuwe overkapping gewerkt en ik heb een heerlijk LUSH-bad genomen en m'n nagels gelakt. Knalroze zijn ze geworden!

Na de lunch hebben we allebei nog geprobeerd wat te slapen. Mij is dat gelukt, maar Christ helaas niet... Dat zal dus wel een zware nacht worden...

Op uitnodiging van mamma en Thijs, zijn we gezellig bij Tin Sun gaan eten en zodoende kwamen we zo tegen tien uur weer thuis. Nog even de laatste dingen gedaan, en toen zijn we maar gewoon vertrokken...

VAKANTIE, VAKANTIE, WE GAAN OP VAKANTIE!!! (Van welke touroperator was die reclame met dat irritante kind ook alweer? Corendon...? Yep... En laten wij daar nu bij geboekt hebben 😉).

Terwijl we zo in de auto zaten op weg naar Schiphol, werd dag 0 zomaar dag 1!

Zo tegen 00:30 uur reden we P3 op. We hadden vooraf Smartparking geboekt met kentekenherkenning. Super handig, want de slagboom ging zomaar vanzelf voor ons open! Toch wel grappig... Christ en ik zijn wat betreft reizen geen groentjes meer te noemen, maar we waren dus geen van beiden ooit op de lang-parkeer-plaatsen van Schiphol geweest... Eh, ja... ooit, lang geleden, nog met pappa en mamma misschien... Maar dat was dan minsten 20 jaar geleden... In elk geval waren we behoorlijk onder de indruk. Goed verlicht. Overdekte/verwarmde locatie om te wachten op de bus. En mét schone toiletten. Ook zo midden in de nacht voelde ik me er gewoon veilig...



Toen we even later vertrekhal 3 binnen gingen, moesten we natuurlijk bij de laatste twee balie rijen zijn. En zo vroeg als het was... Daar stonden al best veel mensen in de rij. Voor je in de rij ging, werd er naar de handbagage gekeken. Was deze okay, dan kreeg je een label. Daarna zei de aardige dame in welke rij je mocht aansluiten. De mensen voor ons mochten naar rechts, in de rij bij alle andere mensen... en wij... Wij mochten naar links (waar helemaal geen rij stond) omdat we van tevoren op internet al hadden ingecheckt. Nooit verkeerd natuurlijk...

Het vinden van de juiste douane-ingang, bleek nog wat lastiger... Hadden we ons koffer afgegeven op de laatste balie-rij van vertrekhal 3, nu moesten we door de douane in vertrekhal 1! Toch een aardige wandeling...

Wat is Schiphol mooi en high tech geworden zeg! 
Zelf het pootje openen door de code op je boardingpass te scannen, vervolgens spuugt de band een bakje uit voor al je bezittingen... Daarna nog even in de bodyscan en doorlopen maar. Liggen je spullen op grijpafstand, mag je ze pakken en liggen ze achter het schot, komt er een douanier naar je toe om de tas samen even na te kijken... We hadden in onze rolrugzak we een héél grote tube crème zitten... Was toch echt maar 100 ml .... En dus was alles in orde...

We hebben achter de douane wat rond gelopen, maar er was natuurlijk nog bijna niets open... Toch was er nog genoeg te zien.... Zo zagen we een muisje lopen, IEKS! En konden we gebruik maken van de diverse zitplaatsen met ingebouwde stopcontacten op m'n iPhone op te laden. Handig!



Nadat we toch nog maar een broodje hebben gegeten zijn we richting de gate gelopen... Je weet immers nooit hoe ver dat nog lopen is! Ja, deze was natuurlijk meteen om de hoek! Dus nog maar een stukje doorgelopen en daar om het hoekje aan een tafeltje plaatsgenomen. 

Op een gegeven moment kwamen er twee medewerkers voorbij lopen... En ik dacht... Die lange dunne, die ken ik toch? Maar waarvan?... Toen ze al een meter of 30 van ons vandaan was, wist ik het! Van de Floriade! Kom ik daar, midden in de nacht, op Schiphol, in een verlaten vertrekhal, Thomas tegen! Thomas was één van onze stagiaires bij Guest Relations. Toen een ietwat verlegen, timide jongetje en nu een mooie lange kerel die helemaal op z'n plek zit! Dat was dus echt Su-Per leuk!

Even later mochten we dan eindelijk aan boord. 
Je hoorde het al bij binnenkomst... Er zit een jankerd (huilend kind) bij! Als die maar niet bij ons in de buurt zitten! Tuurlijk wel, op de zelfde rij natuurlijk... Het was echt vreselijk. Dat jongetje, huilde, snikte en gilde werkelijk alles bij elkaar... Tot het duidelijk werd dat het jochie niet gewoon vervelend was, maar doodsbang! 'Mamma, ik wil niet vliegtuig'. Dat ging echt door merg en been... En wat de ouders of bemanning ook deden, hij kalmeerde niet... Uiteindelijk, helemaal moegestreden, viel ie in slaap.... En sliep hij zelfs door de landing heen... 

Ondertussen zijn we helemaal geïnstalleerd in ons appartementje. We werden erg vriendelijk ontvangen door Anna en hebben wat bij het zwembad rondgehangen tot we om 11:00 uur de sleutel kregen. Later op de middag hebben we ons laten ophalen om huurfietsen te regelen. Daarna zijn we eerst wat rond gaan fietsen, hebben we op het strand een drankje 'gedaan' en zijn we maar meteen wat boodschappen gaan doen.
Tenslotte hebben we onszelf naar een restaurantje gesleept om te dineren. Dat was erg geslaagd... Het lukte zowaar om Saganaki van Fetakaas te krijgen! Mmmmmm, lekker!







4.7.15

We zijn weer thuis... Thuis? Zijn jullie weggeweest dan?

Het antwoord is ja...
Waarom we geen blog hebben bijgehouden? Dat is wat lastiger te beantwoorden...

Er spelen een paar dingen mee... Ten eerste, is vorige jaar onze grootste blog-fan overleden. Ome Joop volgde ons altijd heel fanatiek en dat was toch wel heel leuk... Hoe leuk, merkten we eigenlijk pas toen we in september 2014 op reis gingen... Poeh, wat missen we hem!
Hierdoor ontstond de vraag of het bijhouden van de blog nog wel zin heeft...

Het antwoord daarop is gelukkig ook JA! En wel omdat we het toch ook wel een heel end voor onszelf doen... Dat bloggen...

Maar het aspect 'veiligheid' speelt ook mee...
We willen eigenlijk gewoon niet te veel op internet vermelden wanneer we weg zijn... Dus kwam de vraag; Hoe gaan we dat oplossen?

We denken dat we een oplossing gevonden hebben...

Deze afgelopen vakantie heb ik (Judith) wel gewoon een dagboek bijgehouden, en natuurlijk hebben we ook foto's gemaakt. Daarnaast hebben we kleine stukjes gefilmd. Dit alles ga ik omzetten naar blog/vlog posts die wekelijks gepubliceerd worden. Elke week een nieuwe post tot de vakantiedagen op zijn en we weer op de volgende reis moeten wachten...

Op welke dag ik ga publiceren weet ik nog niet... Dat zul je binnenkort vanzelf merken :)

Groetjes Christ en Judith