Zoals altijd is de tijd weer omgevlogen deze vakantie. We wilden helemaal niet naar huis... maarja, veel keus is er niet.
Om 06:00 uur ging de wekker, maar zoals altijd op een reisdag waren we allebei al een tijdje wakker. We hebben onze laatste spullen ingepakt en zijn naar het zwembad gegaan. Daar werden we om 06:45 uur opgehaald.
De vlucht verliep voorspoedig en zodoende stonden we in no-time weer op Nederlandse bodem... Wist je overigens dat het nog steeds voorkomt dat je op Schiphol via een trap het vliegtuig verlaat om te voet naar de terminal te gaan! Ja echt... Wij hadden geen idee!
Eigenlijk ging alles zeer voorspoedig, tot we bij de bagageband stonden... Het heeft bijna een uur geduurd voor de eerste koffers van onze vlucht verschenen. Echt belachelijk...
Ook de bus naar P3 liet op zich wachten... zo frustrerend...
Om 16:00 uur waren we weer thuis...
's avonds zijn we nog naar de Lange gegaan om de vakantie af te sluiten en mijn verjaardag een beetje te vieren... want, oh ja... ik ben jarig vandaag...
Zo, dat waren ze! Alle acht dagen die we op Kos hebben doorgebracht...
Nu rest mij de vraag, wat vinden jullie van deze nieuwe opzet? Gaat de voorkeur uit naar:
1. Zo snel mogelijk (het liefst op de dag zelf) het verslag publiceren. De foto's en eventuele filmpjes volgen later wel...
2. Zo snel mogelijk, zo compleet mogelijk publiceren. Maar een paar dagen wachten tussen de verschillende verslagen vind ik niet erg...
3. Elke zondag ochtend een nieuw verslag. Heerlijk!
4. Wat dacht je van ..................................!
Graag hoor ik van jullie waar de voorkeur naar uit gaat...
Omdat we morgenvroeg al heel vroeg opgehaald worden, zien we dit als
onze laatste dag op Kos. We genieten dan ook extra voor de ochtendzon.
Voor het ontbijt zijn we maar weer naar Dionysos gegaan, het was er gisteren zo lekker! En ook nu was het voortreffelijk... hadden we dat maar eerder ontdekt!
Na het ontbijt hebben we nog een paar boodschapjes gedaan om ons daarna op ons balkon te verschansen... Heerlijk... maar wel erg stil... Om toch nog was 'leven' om ons heen te hebben, zijn we nog een tijdje bij het zwembad gaan liggen.
En toen kwam het moment om afscheid te nemen van Anna en terug naar ons appartementje te gaan om in te pakken. De koffer zat zo vol en gelukkig paste alles weer. Pfew...
Onze laatste avond begon iets vroeger dan normaal. We zijn naar Kos-stad gefietst, hebben op het strand gegeten en hebben daarna onze fietsen ingeleverd. Het verhuurbedrijf heeft ons weer terug gebracht naar ons appartement. na nog even wat genieten te hebben, zijn we ietwat verdrietig naar bed gegaan...
Best bijzonder... Judith is eerder op dan Christ! En niet vanwege een
wekker, maar gewoon.... omdat het kan!
Voor het ontbijt zijn we de kleine straatjes van Kos-stad in gedoken.
Helaas konden we niet echt een restaurant naar onze gading vinden, en uiteindelijk kwamen
we weer bij Dionysos terecht. We beginnen vaste klanten te worden!
Na het erg goede ontbijt zijn we op jacht gegaan voor een cadeautje voor Stefanie.
Die was onder onze vakantie jarig en had wel iets leuk verdiend. Het duurde ff,
maar ik denk dat we goed geslaagd zijn. (Update: Ja, hoor... goedgekeurd!)
Nu snel naar het strand en luieren!
We hebben de rest van de middag op bedjes onder een parasol gelegen. Van
daaruit konden we heerlijk mensen kijken en hebben we zelfs op de bedjes
geluncht. Wat een leven!
De rest van de dag is eigenlijk een herhaling van de andere dagen.... We
kwamen thuis, zijn nog even naar het zwembad gegaan, hebben ons omgekleed en
zijn voor het diner naar Kos-stad gefietst.
Dit keer zijn we terecht gekomen bij een restaurant waar we van de week
al iets gedronken hebben. Het word gerund door een aardige familie en toen we
weer gingen werden we door 'papa en mama' uitgezwaaid.
Via de diverse winkeltjes zijn we terug naar de fietsen gelopen. En
altijd, wanneer je het niet verwacht, vind je dan een souvenir. In een leuk
winkeltje zag ik een prachtige ketting liggen.... En toen hebben we ook maar
meteen zo'n 'lullig Kos-Huisje' gekocht voor in onze souvenirkast.
Wat betreft het bezoeken van de Embros thermen, krijg je overal de
zelfde tip. Gaan heel vroeg of heel laat op de dag want anders is het er veel
te druk! Zodoende gingen wij al vroeg op pad. De parkeerplaats leek leeg, de
ezeltjes waren nog niet aan het werk, en behalve een Duits gezin, lag er
niemand in het water. Perfect dus. Na wat foto's en wat poedelen in het
stinkende warme water zijn we weer aan de klim naar boven begonnen. Gelukkig
was het nog niet zo heel warm!
Boven aan de parkeerplaats hebben we in een taverne een broodje besteld
als ontbijt. Toch wel leuk om daar vanuit de schaduw de drukte op gang te zien
komen! Toen wij even later weer vertrokken, stond de parkeerplaats al
behoorlijk vol.
Op de weg naar de Thermen hadden we al een cachespot gezien, en dus zijn
we daar nog even voor gestopt. Blijft leuk, geocachen in het buitenland.
Tijd voor nog een dosis geschiedenis!
In de bergen achter Kos-Stad, ligt het Asclepion. Of eigenlijk de resten
daarvan. Het was ooit een soort kuuroord waar je naartoe ging om te spreken met
of een behandeling te ondergaan van een 'dokter'. Mede omdat Hypocrates op Kos
geboren is, en deze voor die tijd erg moderne theorieën uitvoerde, was dit één
van de belangrijkere kuuroorden. Hij word dan ook gezien als de grondlegger van
de moderne geneeskunde.
Behalven dat er prachtige resten van de gebouwen te zien zijn, was het
uitzicht echt heel mooi!
Onze route vervolgend, kwamen we weer door Zia. Dat ziet er zo overdag
toch wel een stuk anders uit! De cache die daar lag, hebben we lekker laten
liggen, want 'het wandelingetje' dat beschreven werd, vonden wij toch iets te
veel van het goede...
Ook door een cache werden we geattendeerd op een aantal mooie stranden aan
de andere kant van Kos. De GPS dus maar weer aan gezet en na een half uur
rijden kwamen we inderdaad bij een bijna leeg en heel lang 'zand'strand. Iets
hoger gelegen in de duinen vonden we de cache. Nog even snel met de voetjes in
het water... Brrrr koud!
Gelukkig lag er vlakbij ook een restaurant, en daar hebben we lekker
bijgetankt....
Waar nu heen? Gaan we nog verder, gaan we naar Kardemena, of gaan we
naar Mastachari? Puur op de gok hebben we voor het laatste gekozen. Het klonk
immers wel leuk: haventje, winkeltjes, tavernes en strand! Maar daar
aangekomen, hebben we niet eens de moeite genomen te stoppen. Het was zo klein
dat het voor ons de moeite niet was...
Dan maar door naar het zoutmeer. Volgens de GPS kon je daar helemaal
omheen rijden en dus gingen we op jacht naar de antwoorden van een zgn
earthcache die daar weer zou 'liggen'. Helaas had je voor 'helemaal eromheen
rijden' een iets andere auto nodig, en dus moesten we weer helemaal om. Maar we
hebben 'm gevonden hoor!
Onderweg terug naar huis hebben we ook nog twee caches opgepikt. Eentje
in de ruïne van een molen en de andere bij een inmiddels in zee gestorte Duitse
bunker uit WOII.
Hoewel het nog vroeg was, waren we allebei blij om weer aan het zwembad
te hangen! We zijn er alleen maar weg gegaan omdat we graag nog eens bij
Dionysos wilden eten...
