Dag 7 en 8, toen het allemaal toch wat anders liep...

In de nacht van woensdag op donderdag ben ik diverse keren wakker geworden met pijn. Zou er dan toch meer aan de hand zijn? Na een goed gesprek hebben Christ en ik besloten dat we toch maar het zekere voor het onzekere zouden nemen... En zodoende hebben we alles ingepakt (Dat wil zeggen, Christ heeft alles ingepakt en ik heb zo goed als het ging meegeholpen...), hebben we afscheid genomen van de rest en zijn we vertrokken.

Helemaal niet leuk. Zeker niet als je bedenkt dat het weer er zo mooi uit zag... Hoewel het wel heel koud was!

Onderweg ging het eigenlijk heel goed met mijn knie! Tot ik in een wegrestaurant heel even niet goed oplette en mijn knie weer iets verdraaide... De tranen stonden in mijn ogen... Dat was dus de definitieve bevestiging dat het een goede beslissing was om naar huis te gaan...

Het was voor het eerst dat we de hele weg sneeuw hebben gezien! Best apart... gelukkig waren de wegen zeer goed vrij gemaakt en op wat mist-flarden in de Ardennen na was het dus heel goed te doen.

Vanochtend ben ik naar de dokter geweest en hij denkt dat mijn kniebanden zwaar verrekt zijn en mogelijk iets ingescheurd... Ik ben doorgestuurd naar een sporttherapeut. Die heeft mijn knie getaped en nu moet ik het heel rustig aan doen. Het herstellen kan wéken duren...

Maar al met al is het toch met een sisser afgelopen!


O, en dan heb ik hier nog een paar foto's en een filmpje...