Kos: Dag 0 & 1

24 & 25 juni 2015

Wat een rare dag eigenlijk! Je gaat op vakantie en ook toch eigenlijk nog niet...

De hele dag hebben we ons bezig gehouden met ditjes en datjes... Christ heeft nog aan de elektra van onze nieuwe overkapping gewerkt en ik heb een heerlijk LUSH-bad genomen en m'n nagels gelakt. Knalroze zijn ze geworden!

Na de lunch hebben we allebei nog geprobeerd wat te slapen. Mij is dat gelukt, maar Christ helaas niet... Dat zal dus wel een zware nacht worden...

Op uitnodiging van mamma en Thijs, zijn we gezellig bij Tin Sun gaan eten en zodoende kwamen we zo tegen tien uur weer thuis. Nog even de laatste dingen gedaan, en toen zijn we maar gewoon vertrokken...

VAKANTIE, VAKANTIE, WE GAAN OP VAKANTIE!!! (Van welke touroperator was die reclame met dat irritante kind ook alweer? Corendon...? Yep... En laten wij daar nu bij geboekt hebben 😉).

Terwijl we zo in de auto zaten op weg naar Schiphol, werd dag 0 zomaar dag 1!

Zo tegen 00:30 uur reden we P3 op. We hadden vooraf Smartparking geboekt met kentekenherkenning. Super handig, want de slagboom ging zomaar vanzelf voor ons open! Toch wel grappig... Christ en ik zijn wat betreft reizen geen groentjes meer te noemen, maar we waren dus geen van beiden ooit op de lang-parkeer-plaatsen van Schiphol geweest... Eh, ja... ooit, lang geleden, nog met pappa en mamma misschien... Maar dat was dan minsten 20 jaar geleden... In elk geval waren we behoorlijk onder de indruk. Goed verlicht. Overdekte/verwarmde locatie om te wachten op de bus. En mét schone toiletten. Ook zo midden in de nacht voelde ik me er gewoon veilig...

Toen we even later vertrekhal 3 binnen gingen, moesten we natuurlijk bij de laatste twee balie rijen zijn. En zo vroeg als het was... Daar stonden al best veel mensen in de rij. Voor je in de rij ging, werd er naar de handbagage gekeken. Was deze okay, dan kreeg je een label. Daarna zei de aardige dame in welke rij je mocht aansluiten. De mensen voor ons mochten naar rechts, in de rij bij alle andere mensen... en wij... Wij mochten naar links (waar helemaal geen rij stond) omdat we van tevoren op internet al hadden ingecheckt. Nooit verkeerd natuurlijk...

Het vinden van de juiste douane-ingang, bleek nog wat lastiger... Hadden we ons koffer afgegeven op de laatste balie-rij van vertrekhal 3, nu moesten we door de douane in vertrekhal 1! Toch een aardige wandeling...

Wat is Schiphol mooi en high tech geworden zeg! 

Zelf het pootje openen door de code op je boardingpass te scannen, vervolgens spuugt de band een bakje uit voor al je bezittingen... Daarna nog even in de bodyscan en doorlopen maar. Liggen je spullen op grijpafstand, mag je ze pakken en liggen ze achter het schot, komt er een douanier naar je toe om de tas samen even na te kijken... We hadden in onze rolrugzak we een héél grote tube crème zitten... Was toch echt maar 100 ml .... En dus was alles in orde...

We hebben achter de douane wat rond gelopen, maar er was natuurlijk nog bijna niets open... Toch was er nog genoeg te zien.... Zo zagen we een muisje lopen, IEKS! En konden we gebruik maken van de diverse zitplaatsen met ingebouwde stopcontacten op m'n iPhone op te laden. Handig!

Nadat we toch nog maar een broodje hebben gegeten zijn we richting de gate gelopen... Je weet immers nooit hoe ver dat nog lopen is! Ja, deze was natuurlijk meteen om de hoek! Dus nog maar een stukje doorgelopen en daar om het hoekje aan een tafeltje plaatsgenomen. 

Op een gegeven moment kwamen er twee medewerkers voorbij lopen... En ik dacht... Die lange dunne, die ken ik toch? Maar waarvan?... Toen ze al een meter of 30 van ons vandaan was, wist ik het! Van de Floriade! Kom ik daar, midden in de nacht, op Schiphol, in een verlaten vertrekhal, Thomas tegen! Thomas was één van onze stagiaires bij Guest Relations. Toen een ietwat verlegen, timide jongetje en nu een mooie lange kerel die helemaal op z'n plek zit! Dat was dus echt Su-Per leuk!

Even later mochten we dan eindelijk aan boord. 

Je hoorde het al bij binnenkomst... Er zit een jankerd (huilend kind) bij! Als die maar niet bij ons in de buurt zitten! Tuurlijk wel, op de zelfde rij natuurlijk... Het was echt vreselijk. Dat jongetje, huilde, snikte en gilde werkelijk alles bij elkaar... Tot het duidelijk werd dat het jochie niet gewoon vervelend was, maar doodsbang! 'Mamma, ik wil niet vliegtuig'. Dat ging echt door merg en been... En wat de ouders of bemanning ook deden, hij kalmeerde niet... Uiteindelijk, helemaal moegestreden, viel ie in slaap.... En sliep hij zelfs door de landing heen... 

Ondertussen zijn we helemaal geïnstalleerd in ons appartementje. We werden erg vriendelijk ontvangen door Anna en hebben wat bij het zwembad rondgehangen tot we om 11:00 uur de sleutel kregen. Later op de middag hebben we ons laten ophalen om huurfietsen te regelen. Daarna zijn we eerst wat rond gaan fietsen, hebben we op het strand een drankje 'gedaan' en zijn we maar meteen wat boodschappen gaan doen.

Tenslotte hebben we onszelf naar een restaurantje gesleept om te dineren. Dat was erg geslaagd... Het lukte zowaar om Saganaki van Fetakaas te krijgen! Mmmmmm, lekker!