Kos: Dag 4

Kalimera!

Voor vandaag was het plan eigenlijk heel eenvoudig. We ontbijten bij het zwembad, luieren flink, gaan nog even naar het strand, regelen een huurauto voor morgen en eten 's avonds iets in Kos-stad.

Het liep iets anders...

We begonnen goed. Nadat we lekker hadden uitgeslapen, zijn we naar het zwembad gegaan. Anna heeft voor ons een lekker ontbijt klaar gemaakt en vervolgens heeft zij voor ons met de autoverhuurder gebeld. De auto zal vanavond voor ons klaar staan, en ze halen ons hier op om 19:00 uur.

Ehhh, als we dan toch die auto al hebben... Zullen we dan vanavond naar Zia rijden voor de zonsondergang? Goed plan, maar nu eerst luieren aan het zwembad!

Zo gezegd, zo gedaan. We hebben ons prima geamuseerd met weinig tot niets doen. Heerlijk! Zo lekker, dat we helemaal niet meer naar het strand zijn gegaan en lekker bij Anna hebben geluncht. Om 19:30 uur kwam onze Kia Picanto voorrijden en zodoende hoefden we niet mee naar kantoor. Das wel zo handig!

We zijn in de auto gesprongen en zijn eerst maar eens op zoek gegaan naar een pinautomaat met inhoud. We hadden uit voorzorg wel al extra cash uit Nederland meegenomen, maar we wilden eigenlijk graag nog wat bij hebben omdat de signalen over de Griekenland/Euro crisis nu toch wel serieus begonnen te worden. En inderdaad bleek de eerste machine die we probeerden leeg te zijn (Bleek helemaal niets met de crisis te maken te hebben! Die automaat was elke zondag-avond leeg!). Gelukkig was het bij de tweede machine we raak.

Via een slingerweg zijn we naar Zia gereden. Dankzij een aardige Engelse dame vonden we óók nog een parkeerplek en konden we genieten van de prachtige zonsondergang. Het 'gouden' uurtje leverde inderdaad prachtige plaatjes op!

Ondertussen was het natuurlijk wel al flink laat en we hadden nog steeds niets gegeten... In ons Kos-boekje stond geschreven dat je in taverne Olympia heerlijk kon eten bij vader en zoon. Iets wat we eigenlijk nooit doen, hebben we nu dus wel gedaan... We zijn letterlijk alle tavernes voorbij gelopen en zijn bij de allerlaatste gaan zitten. Dat bleek een hele goede beslissing! Het eten was er heerlijk en de sfeer super. Gewoon een mooi plekje... 

Vlak voor we gingen, heb ik toch maar eens gevraagd of de bewuste vader en zoon nog steeds de baas waren... Wat denk je, ik vroeg het aan de zoon! Ons werden meerdere malen de hand geschud en we werden uitgebreid bedankt. Zo leuk. Het is ons zowiezo opgevallen hoe gastvrij de Grieken zijn hier. Thuis bij Toela en Vasili zijn we dit wel gewend ja, maar in Griekenland zelf hadden we dat op deze manier geen van beiden al ervaren.

Ja hoor, we hebben allebei wederom ons hart verloren aan de prachtige Griekse eilanden...