Na een relaxed ontbijt zijn we naar de lobby gegaan voor een tenderticket. Dat hadden we nodig om aan wal te gaan in Santorini. Per tender bootje kunnen er 65 tot 100 mensen aan wal gebracht worden en om te voorkomen dat iedereen tegelijk wil moet je dus eerst een kaartje hebben. Wij kregen nr. 11 en na zo'n 45 minuten wachten (aan dek, in de zon... Wat een straf, maar niet heus!) waren we aan de beurt.
Eenmaal aan wal hebben we de gondel naar boven genomen want meer dan 600 treden vonden we toch net iets te veel van het goede. Hét herkenningsteken van Santorini zijn de blauwe koepels en die wilden wij graag fotograferen. Dus wij op pad. Op het kaartje dat wij aan boord hadden gekregen stond dat ie ergens aan de echter kant moest liggen... Dus wij lopen, lopen, lopen, trappen op en weer af, totdat we de bewuste koepel gevonden hadden... Alleen was ie niet blauw maar wit! Grrrrr. Blijkt later dat er aan die kant helemaal geen blauwe koepels zijn! We zijn weer terug gegaan en besloten ook de andere kant van Thira te bezoeken. Na een tijdje keek Christ even rond en waar keek ie tegenaan! Juist, blauwe koepels! Niet de koepels die we bedoelden maar ze waren wel blauw!
Nadat we heerlijk hadden gelunched, hebben we ons weer terug naar het schip laten brengen waar we nu heerlijk aan het zwembad liggen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten