9 april 2016
Christ en ik waren lekker vroeg wakker, en omdat het ’s
morgens vroeg nog heerlijk rustig is op het schip, zijn we wat gaan wandelen.
Het is echt een hartstikke leuk schip met veel thema’s en leuke plekjes om te
zitten. Het Serenity dek (Adults only) is ook erg mooi en groot.
We kwamen mamma ook nog tegen met haar eerste koffie.
Een dag op zee staat eigenlijk altijd in het teken van
relaxen, wat rond lopen en vooral veel mensen kijken en zo ook op deze eerste
zeedag, maar eerst gingen we ontbijten! Meestal is het in het Lido-restaurant
druk en chaotisch , maar ik had vooraf gelezen dat je met je bordje beter door
kon lopen naar de Havana bar omdat het daar een stuk rustiger is… En inderdaad,
daar vonden we met gemak een tafeltje!
We hadden alles op en zaten al kletsend de laatste Jus
d’orange weg te werken toen ik K???? zag die ik herkende van een
Facebook-groep. Ze reageerde erg lauw wat mij verbaasde omdat ze op FB zo
enthousiast was geweest! Ik heb haar gevraagd of ze Angie al was tegen gekomen
en ze zei van wel… Nu maar hopen dat ik haar vandaag zie…
Die gedachten waren nog niet koud of Angie en haar gezin kwamen
de Havana bar binnen lopen. Het was een enthousiaste ontmoeting en we hebben
flink zitten kletsen. Het was zo’n apart gevoel, iemand voor het eerst
ontmoeten waarvan je het gevoel hebt dat je haar al minstens 6 maanden kent!
Toen mamma en Thijs ook nog binnen liepen kon ik die ook
meteen voorstellen!
De verdere dag zijn we door gekomen met het zoeken van een
plekje om te relaxen op Serenity dek, wat erg lastig bleek te zijn, wat lezen
en luieren op dek 3, rondlopen en borrelen.
’s Avonds was het de eerste Formal-evening en de meeste
mensen hadden daadwerkelijk hun best gedaan om zich op de doffen!
Christ en ik hebben ook wel ons best gedaan, maar zijn niet
ik pak/lange jurk verschenen… Mamma en Thijs besloten niet mee te doen, maar
stonden er toch ‘gewoon’ heel netjes op. Zij gingen naar het buffetrestaurant
voor het diner en Christ en ik gingen weer naar het a-la-carte restaurant.
Omdat er niet meteen plek was, kregen we een buzzer mee. We hebben gewacht in
de Redfrog pub en Christ heeft er meteen het Carnival signature Redfrog bier
getest. Hij vond het erg lekker! Ik koos voor een heerlijke cocktail die ik kon
betalen met het bonnetje dat ik had gekregen naar aanleiding van een klacht
over een online bestellen (bestelling gedaan in december, zal in hut geleverd
worden op de laatste dag, $15 betaald en nu te bestellen voor $6! Aangezien ik
het product nog niet eens ontvangen heb, vond ik dat ik recht op restitutie
had. Was shopmanager niet met me eens. Carnival kwam me echter tegemoet met 2
tegoedbonnetjes van $9 voor een drankje).
Die avond waren de tafels vanwege ‘Formal-night’ in het
restaurant wél weer voorzien van tafellakens en was de diner-ervaring weer meer
als vanouds. We hebben echt heerlijk gegeten en toen we bijna klaar waren,
dansten de obers op de tafels. Blijft leuk!…
Na het eten hebben we mamma en Thijs nog gesproken en die
vertelden ons dat het buffet op Lido dus echt heel erg tegen was gevallen. Er
was bijna geen keus. Vreemd, want in het verleden kon je daar ook prima
dineren…
We hebben de avond afgesloten met het laten maken van wat
portretten (die we niet gekocht hebben omdat ze veel te duur bleken te zijn).
10 april 2016
Dag 3 van de cruise en wederom een zeedag!
Ik begon mijn dag door lekker in m’n eentje, met m’n laptop,
een plekje te zoeken in de Havana bar. Daar heb ik een half uur heerlijk zitten
werken aan de filmmontage toen Angie er bij kwam zitten. We hebben weer zitten
kletsen en dat blijft toch wel heel leuk. Wel heb ik de indruk dat zij op een
hele andere manier een cruise-vakantie viert dan wij, maar dat is natuurlijk
helemaal niet erg.
Om half 9 zijn we (mamma, Thijs, Christ en ik) gaan
ontbijten en na het ontbijt is Thijs naar de hut gegaan en zijn wij met z’n 3e
op zoek gegaan naar ansichtkaarten voor mamma (niet gevonden) en naar de foto’s
van gisteren gaan kijken. Er zat één foto bij die wel leuk was, maar toen we
zagen dat deze foto’s nu ineens $22 waren! (zijn ze gek geworden of zo!) hebben
we ‘m lekker laten staan. We hebben mamma gevaagd tijdens de volgende ‘formal night’ wat foto’s van ons te maken…
Wel hebben we een fotolijst in de vorm van een ‘porthole’
gekocht. Die vonden we jaren geleden al leuk, maar nu hebben we er onder onze
overkapping de ideale plek voor.
Die middag hebben we hoofdzakelijk zitten werken aan dit
verslag (ik), en zitten lezen (Christ). Tussendoor konden we vanuit onze
positie prima meegenieten van allerlei activiteiten waarmee je een ‘24 karaat gouden
plastic Ship-on-a Stick trofee’ kunt winnen. Sinds ik de blog en FB-berichten
van John Heald (Carnivals Senior Cruisedirector/Brand ambassador ) volg, wil ik
al zo’n ding winnen… Helaas zijn de vragen tijdens trivia altijd zo erg op de
US gericht dat we kansloos zijn…
Om die reden ben ik naar de medewerker gegaan en heb ‘m
gevraagd of ik dan niet een foto mocht maken van een troffee? Nee, helaas… dat
kon niet, maar… als ik aan het einde van de cruise nog niet had gewonnen en
naar hem toe kwam, zou hij me wel een opdracht geven waarmee ik er dan tóch nog
een kon winnen. –We shall see-
Even later kwam er een andere medewerker en die ging een ‘One
hit Wonder – Trivia’ doen. En laten songtitels nu net Christ z’n specialiteit
te zijn!
We kregen 20 liedjes te horen en moesten de artiest en de
titel opschrijven. Bij het nakijken bleek al snel dat Christ er een paar wist
die niemand anders goed had (Toen ze het vroeg aan de rest reageerde er verder niemand).
En inderdaad hadden we een hele hoge score van 35 van de 40 punten… Voor ons
zat echter een groepje mensen die claimden 39 punten te hebben… Hee, wacht
even… dat kan toch helemaal niet? Ze hadden die twee vragen toch niet… Hoe
kunnen ze dan meer dan 36 punten hebben? Vreemd… Ook de medewerkster reageerde
erg verrast…
De prijs werd uitgereikt en daarmee was het klaar… Voor ons
was het jammer maar helaas… Wel kwamen er nog andere deelnemers naar ons toe en
die vonden dat we het er niet bij moesten laten zitten… wat bleek nu! Zij
hadden gezien dat de winnaars alles hadden opgezocht op internet…
’s avonds hebben we met z’n vieren geborreld in de Redfrog
Pub en daarna zijn wij met z’n 2e naar Ji Ji’s Asian Kitchen gegaan.
Dit is één van de speciality restaurants waar je tegen een toeslag exclusiever
kunt dineren. We hoefden echter niets te betalen omdat Christ vanwege zijn
aanstaande verjaardag een tegoedbon had gekregen voor twee personen. Altijd
leuk toch!
We hadden op de eerste cruisedag telefonisch een reservering
gemaakt en toen werd er gezegd dat het totaalbedrag €60 was. Dat zou echter
voor 4 personen zijn, dus om niet onnodig plaatsen te bezetten hebben we dat de
volgende dag nog maar even gemeld… Toen we echter naar het restaurant gingen om
te eten was onze reservering verdwenen!
Waar het mis ging weet ik nog steeds niet, maar de dame
begon ineens over eten in Cucina del Capitano op vrijdag… Maar dat is Christ
z’n verjaardag en dan wil ie graag met z’n vieren eten… En daarbij, we hadden
gereserveerd dus REGEL MAAR WAT! Gelukkig kwam er een andere dame bij en die
regelde het allemaal in no time. We hebben er heerlijk gegeten. Het was een mix
van allerlei Aziatische gerechtjes en echt héél lekker.
Na nog een afzakkertje in het casino was ik echt doodop en
ben ik richting hut gegaan… En wat bleek… de verjaardag verrassingen voor
Christ waren nog niet voorbij! Er lag een felicitatiekaart met een kadobon voor
de SPA van $50, en op de spiegel stond ook nog een felicitatie van onze Cabin
stewart Paulcy.
11 april 2016
En weer was ik erg vroeg wakker, en weer ben ik met m’n
laptop naar de Havana bar gegaan. Het is daar dan zo heerlijk rustig dat ik dat
gewoon heel fijn vind om de dag te beginnen!
Tegen acht uur liep Angie ook nog binnen maar omdat ik op
het punt stond om terug naar de hut te gaan hebben we maar kort gesproken. En
toen kwam Carol ook nog eens voorbij. Carol is een
Amerikaanse met een Nederlandse achtergrond. Ze was ook al eens in Nederland
geweest en helemaal onder de indruk van Madurodam. Dat had ze me via FB al
laten weten… (En ze had het tegen mamma gezegd toen zij elkaar hadden ontmoet
op het rokersdek.)
Ik heb m’n spullen naar onze hut gebracht en toen zijn we
met z’n vieren gaan ontbijten.
De rest van de ochtend hebben we relaxed doorgebracht. Eerst
op een ligbedje, en later met een heerlijke milkshake en de laptop (ik), of in
de SPA voor een Cleansing & Double Shave (Christ).
Toen het schip om 14:00 uur had aangelegd in Wilemstad
(Curaçao), zijn wij eerst gaan lunchen. Het is nl. in het begin altijd zo druk
dat we liever nog even wachtten. Ook hebben we een sms naar Gerda Gehlen
gestuurd om te bevestigen dat we gearriveerd waren en dat de geboekte
rondleiding dus door kon gaan. Dat was
nog best lastig aangezien ik vergeten was het telefoonnummer te noteren!
Gelukkig staat de hele belgeschiedenis in de bel-app. En konden we daarmee
gericht gokken… Al vrij snel kregen we antwoord en dus was alles in orde!
Tegen 15:00 uur was de grootste gekte over en zijn wij van
boord gewandeld. Mamma kocht twee kaarten en postzegels en schreef ze alvast.
Op de bus doen bleek lastiger… En dus moesten we op zoek naar het postkantoor.
Maar jonge, jonge, wat is het heet! Dus maar eerst wat schaduw en drinken
opzoeken. We vonden een tafeltje onder een boom. Er was free wifi (goed om even
wat praktische zaken te regelen) en er stond een beetje wind. Toen de rekening
voor de twee cola light, een cola en een jus d’orange kwam, schrokken we toch
wel! 18,40 is toch wel heel veel! Of wacht… Heeft ie het wel over Dollars? Wat
hebben ze hier ook alweer voor munteenheid? En wat is die waard dan? En
inderdaad, het bleek om Antilliaanse guldens te gaan… Hilariteit alom want dat
is dus ca. $9,50 en dat is voor die locatie heel acceptabel!
Hoog tijd om dat postkantoor te vinden! Daarvoor moesten we
de hoofdweg van de wijk Otrabanda volgen… Echt veilig voelde het niet, maar we
hebben het postkantoor gevonden hoor!
Omdat het ondertussen al wat later was, zijn we de beroemde
Pontonbrug overgestoken naar de wijk Punda. Daar hadden we om 17:15 uur
afgesproken voor de rondleiding.
Behalve wij vieren, gingen er ook nog twee andere
Nederlanders mee. Een mooi klein groepje dus!
Gerda liet ons alle ins & outs van Punda zien. Aan de
hand van gebouwen vertelde ze ons de geschiedenis van Willemstad. Heel
interessant en best wel indrukwekkend! De rondleiding duurde twee uur en tegen
de tijd dat we klaar waren, was het schemer-donker. Dat leverde ook weer hele
andere plaatjes op… Van shoppen was het echter niet gekomen en tegen de tijd
dat wij klaar waren met de wandeling, waren de winkels dicht. Niet erg, maar nu
hebben we behalve de foto’s geen andere herinnering aan Curaçao…
Nadat we nog een kleinigheid gegeten hadden, zijn we terug
naar het schip gegaan waar Christ en ik nog pizza gegeten hebben. Daarna was
het bedtijd want zo’n middag en avond in het warme Willemstad is toch wel
vermoeiend!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten